Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Διαμαρτυρία για τη 2η ξένη γλώσσα

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Αρκαδίας στη συνεδρίαση της 21ης Ιουνίου 2011 συζήτησε για άλλη μια φορά διεξοδικά το θέμα που έχει προκύψει με την κατάργηση της ελεύθερης επιλογής της 2ης ξένης γλώσσας από τους μαθητές. Είμαστε δε το τελευταίο διάστημα αποδέκτες των προβληματισμών και των ανησυχιών πληθώρας συναδέλφων διαφόρων ειδικοτήτων και γονέων, για τις επιπτώσεις εφαρμογής της σχετικής εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας.

Εκτιμούμε πως με την απόφαση του Υπουργείου προκαλείται «ντόμινο» παρενεργειών που έχουν να κάνουν με:

· Προβλήματα στην παρακολούθηση των μαθητών

· Καταστρατήγηση της χωροταξικής κατανομής των σχολείων

· Απαξίωση των σχετικών μαθημάτων

· Δημιουργία κλίματος αβεβαιότητας, ανασφάλειας και ανταγωνισμού στους εκπαιδευτικούς διαφόρων ειδικοτήτων, όχι μόνο των ξενόγλωσσων

· Νέα οικονομικά βάρη στους γονείς

Επιμένουμε στην ανάκληση των Φ. 12/518/61284/Γ1/27-05-2011 και 62780/Γ2/02-06-2011 υπουργικών αποφάσεων. Καλούμε το Υπουργείο Παιδείας να κάνει πράξη το σύνθημα «πρώτα ο μαθητής».

Συνημμένα αποστέλλουμε επιστολή διαμαρτυρίας καθηγητών της Αρκαδίας, την οποία και προσυπογράφουμε.


Για το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ
Ο Πρόεδρος                              Ο Γ. Γραμματέας
Δημήτριος Καντζάβελος         Ιωάννης Κρατημένος



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Μετά τις αιφνιδιαστικές αποφάσεις του Υπουργείου Παιδείας Δ.Β.Μ.Θ. για την κατάργηση της επιλογής της Β’ Ξένης Γλώσσας σε Δημοτικά και Γυμνάσια (σύμφωνα με τις υπ’ αριθμ. Φ. 12/518/61284/Γ1/27-05-2011 και 62780/Γ2/02-06-2011 αποφάσεις του Υπουργείου αντίστοιχα) καθώς και την ουσιαστική κατάργησή της στο Νέο Λύκειο, φαίνεται ότι το Υπουργείο τείνει να εξαφανίσει την πολυγλωσσία που τόσο ένθερμα υποστηρίζει (όπως και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο άλλωστε) σε μια εποχή όπου η Ξένη Γλώσσα θεωρείται απαραίτητο εφόδιο και αδιαμφισβήτητο προσόν σε μια συνεχώς αναπτυσσόμενη και πολυπολιτισμική κοινωνία.

Οι αποφάσεις αυτές καταστρατηγούν το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής και της ελεύθερης πρόσβασης στη γνώση, απαξιώνοντας το μαθητή αφού τον αναγκάζουν να παρακολουθήσει όχι τη γλώσσα που του αρέσει αλλά τη γλώσσα της πλειοψηφίας με αποτέλεσμα να χάσει το ενδιαφέρον του για μάθηση, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τη ρήση «πρώτα ο μαθητής» η οποία χάνει το παιδαγωγικό της νόημα και ηχεί ως ανούσιο σύνθημα. Και με ποιο τρόπο θα γίνει ο χαρακτηρισμός των σχολείων σε Γαλλόφωνα, Γερμανόφωνα κτλ. όταν αυτός πολλές φορές ορίζεται από μια ασθενή πλειοψηφία μαθητών (π.χ. 22 μαθητές στη μια Γλώσσα και 20 στην άλλη); Πώς είναι δυνατόν οι προτιμήσεις της επόμενης σχολικής χρονιάς να καθορίσουν και τις προτιμήσεις των επόμενων γενιών ανεξάρτητα από τις απαιτήσεις και εξελίξεις του μέλλοντος;

Επιπλέον θα προκύψουν προβλήματα ένταξης του μαθητή στο ‘‘καινούργιο τμήμα’’ καθώς είναι πιθανό άλλη γλώσσα να έχει παρακολουθήσει στο Δημοτικό και άλλη να αναγκαστεί να παρακολουθήσει στο Γυμνάσιο. Η εγγραφή δε των μαθητών σε σχολεία με κριτήριο τη Β’ Ξένη Γλώσσα θα αποτελέσει καταστρατήγηση της χωροταξικής κατανομής των σχολείων αναγκάζοντας τους μαθητές σε άσκοπες και επιζήμιες μετακινήσεις. Τι θα γίνει όμως για παράδειγμα σε περιοχές όπου υπάρχει μόνο ένα Γυμνάσιο;

Μ’ αυτόν τον τρόπο απαξιώνεται η Δημόσια Εκπαίδευση καθώς ευνοείται η παραπαιδεία και επιβαρύνεται ο οικογενειακός ελληνικός προϋπολογισμός και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Την ίδια στιγμή στα Ιδιωτικά Σχολεία προωθείται η εκμάθηση Ξένων Γλωσσών με περισσότερες ώρες διδασκαλίας, με διαχωρισμό επιπέδων διδασκαλίας και ολιγομελή τμήματα.

Οι εν λόγω αποφάσεις θίγουν τα εργασιακά δικαιώματα χιλιάδων Ξενόγλωσσων καθηγητών (Γαλλικής, Γερμανικής, Ισπανικής και Ιταλικής) οι οποίοι εισήχθησαν στην Εκπαίδευση μέσα από αδιάβλητες διαδικασίες πρόσληψης και υπηρετούν πιστά το δόγμα της πολυγλωσσίας – δεδηλωμένη δέσμευση του Υ.Π.Δ.Β.Μ.Θ. –. Παράλληλα δημιουργούν κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας για το εργασιακό μέλλον και καλλιεργούν πνεύμα ανταγωνισμού μεταξύ συναδέλφων που δε συνάδει με την Παιδεία.



Για όλους τους παραπάνω λόγους και για την αναβάθμιση της διδασκαλίας της Β’ Ξένης Γλώσσας στο Δημόσιο Σχολείο ζητάμε:

1. την άμεση ανάκληση των ανωτέρω αποφάσεων,

2. τη δημιουργία επιπέδων, που συνεπάγεται ολιγομελή και ομοιογενή τμήματα, για τη διδασκαλία της Β’ Ξένης Γλώσσας,

3. την αύξηση των διδακτικών ωρών από δύο (2) σε τρεις (3) στο Γυμνάσιο,

4. την υποχρεωτική διδασκαλία της Β’ Ξένης Γλώσσας στο Νέο Λύκειο, και

5. την άμεση σύνδεσή της με το Κρατικό Πιστοποιητικό γλωσσομάθειας (ΚΠγ).



ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΝΟΜΟΥ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: